In 2017 ruilden we een stadsleven en onze jobs in…
Een voornemen van 2022 dat anders uitdraaide dan gepland
Voor we ons stortte in ons Rêve avontuur, ondernamen we al eens lange verre reizen. Naar India of Thailand, of Zuid-Amerika. Maar sinds Rêve, ondertussen 5 jaar geleden, stond de reisteller op een laag pitje. Meer dan 1 weekje of een weekendje weg stond niet meteen op de planning.
Dus maakten we vorig jaar een ‘goed voornemen’. In 2022 zouden we nog eens lang en ver op vakantie gaan. Wat telden we af naar onze roadtrip door Marokko. En we zouden het meteen goed doen, 3 maanden vakantie.
Wel, Marokko, waar we in totaal 6 weken bleven was fantastisch. Ik had op basis van een citytrip naar Fez en Meknes een paar jaar eerder een beeld van Marokko dat me niet bepaald laaiend enthousiast maakte over de bestemming. Maar alles en iedereen krijgt steeds een tweede kans hier, ook Marokko.
Of ze die eerste indruk goed gemaakt heeft? Dat is een understatement, Marokko heeft het fantastisch gedaan op werkelijk alle vlakken. Er rondreizen was op heel veel manier eye-opening.
In onze stories op Instagram en Facebook kon je ons reisverhaal volgen. Mocht je daar graag nog even een recap van willen zien ter inspiratie? Ik maakte er op ons instagramprofiel een aparte highlight voor aan die tot eind januari blijft staan.
Maar na 6 weken begon er wat te kriebelen, ik herkende een gevoel uit lang vervlogen tijden toen Covid nog niet bestond. ‘Heimwee’. Maar ons schema van 3 maanden was nog maar halfweg. Op naar Spanje, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk en uiteindelijk België dus. Ondanks de hele fijne momenten met vrienden en familie in de tweede helft van onze lange reis, bleef die heimwee ons op de achtergrond parten spelen. Uiteindelijk hebben we onze reis met één week ingekort, het was goed geweest.
3 maanden reizen gaan we, denk ik, niet meer doen. Be careful what you wish for, zeggen ze wel eens. Voorzichtig aan dus, met die goede voornemens.
Rêve heeft ons ook gemist. Troosteloos, zo zag het er bij onze aankomst uit. De bladeren die net begonnen te verkleuren toen we vertrokken ergens midden oktober, liggen nu bruin en nat op de grond. De paadjes liggen er vol van. En waar geen bladeren liggen, vond het onkruid zijn weg. Een verwilderde aanblik, ons hart breekt. Dit doen we haar (en onszelf dus) niet meer aan.
We vertelden Rêve over de plannen die we maakten tijdens onze reis. En dat we een week vroeger terugkwamen omdat we staan te popelen om eraan te beginnen. Ik vertelde over mijn week ‘pottenbakken’ en welke ideeën ik daarmee voor Rêve in petto heb.
We luisteren nu podcasts over tuinieren en permacultuur, het is tijd om stappen te zetten. De grond ligt nu braak bij, en we doen haar daarmee oneer aan.
Terwijl wij rondreisden heeft de architect ons huis getekend. Die plannen liggen nu hier op tafel. Alles netjes opgemeten en berekend. Joeri is gestart met het ontruimen van de ruïne, die binnen enkele jaren ons droomhuis zal zijn.
We kochten een extra pand aan, het gaat om de allerlaatste woning in ons dorp die nog niet in het bezit van Rêve was.
Rêve fleurt weer op. Ze heeft ons gemist, maar wordt onmiddellijk weer enthousiast als ze over al die plannen hoort.
Samen vragen we ons af hoe het dan verder moet? Al die plannen en maar 4 handen. In een dorp hoort meer leven te zijn. Wat zou het mooi zijn als we Rêve nog meer dan we vandaag doen zouden kunnen delen. De eerste stappen worden gezet.
Maar door ons hoofd waaien ook andere ideeën om Rêve van meer animo te voorzien. Het is tenslotte ook een jubileumjaar. Rêve zal in 2023 vijf jaar worden. Hoog tijd dus om een paar nieuwe mijlpalen uit te zetten.
Op dit moment bekijken we wat de mogelijkheden zijn om op korte termijn een atelier in te richten. Keramiek, potten draaien, wildpluk, koken,… hoe leuk zou het zijn om dit niet langer voor onszelf te houden, maar het plezier dat wij eraan beleven meer te kunnen delen met gasten.
We beschikken ondertussen over 1.5 hectare vruchtbare landbouwgrond, laat ons beetje bij beetje oefenen hoe we dit land kunnen valideren en haar laten geven wat ze kan geven. Voor ons, maar liefst ook voor ver daarbuiten.
Ons bos groeide uit tot 20 hectare. Maar kreunt en bezwijkt bijna onder jarenlange verwaarlozing. Joeri kan soms een hele dag doorbrengen in het bos. Observeren, opruimen, verzagen,… in het bos denk je alleen aan het bos. Misschien ben jij ook toe aan een leeg hoofd? Er is hier in ieder geval nog ruimte zat om jouw hoofd te vullen met alleen maar bos.
Voel je dat ook? Hier borrelen allerlei ideeën op. Ideeën die er willen zijn, dus zoeken we uit wat er mogelijk is. Je gaat daar snel meer over vernemen.
En wie weet, borrelt er nu bij jou een idee op dat je met ons wilt delen. Als dat het geval is, is dit alvast een uitnodiging om ons even terug te schrijven.
Vele groetjes en alvast tot heel gauw!
Febe en Joeri
