In 2017 ruilden we een stadsleven en onze jobs in…
Dat we met ons gat in de boter gevallen zijn. Letterlijk.
De Aveyron is een bijzonder rijke streek. Dat het landschap, de natuur en cultuur verbluffend en ongerept zijn, daar hebben we hier al veel over geschreven. Maar ook voor foodies is de Aveyron een walhallah.
Doorheen heel Frankrijk zie je dat ze op de menukaart trots uitpakken met ‘vlees uit de Aveyron’. Voor Fransen staat dit garant voor de beste kwaliteit. En dat geldt niet enkel voor vlees, boeren zijn met recht en rede trots over alles wat van de boerderij komt.
Voor Rêve vraagt het dus nauwelijks een inspanning om voor ‘korte keten’ te gaan. Bovendien is het ook vanzelfsprekend als je ambachtelijk en kleinschalig te werk gaat, dat het ook al snel biologisch is. De meeste van onze leveranciers bevinden zich in een straal van 20 km: brood, kazen, groenten, yoghurts en vlees. Aangevuld met wat we zelf uit ons bos en tuin halen aan wildpluk. Deze lekkere ingrediënten vragen om niet veel, maar toch zoeken we hoe we hen tot hun volste recht kunnen laten komen.
In de maanden dat we gesloten zijn, gaan we aan het experimenteren. Zo ook dit jaar.
Er staan weer heel wat nieuwe menu’s op de planning. Het is dan ook niet zelden dat gasten geïnspireerd raken en na hun verblijf zelf gaan experimenteren uit de kookboeken die hier ook op het aanrecht liggen.
Ik investeerde afgelopen maanden in een reeks nieuwe kookboeken, en daar zijn toch weer enkele winnaars bij. Een overzicht:
Gill Meller – River cottage
Ik kende hem nog niet. Een kleine rondvraag bij onze Belgische vrienden leert dat we niet alleen zijn. Zonde, want buitenlandse koks zijn wel fan.
Nog niet zo gehypt als bijvoorbeeld Ottolenghi, maar hij hoort wel in dat rijtje te staan. Gill kookt met wat de seizoenen en het lokale land te bieden hebben. Eenvoudige gerechten die met de juiste ingrediënten zeer smaakvolle en erg mooie borden opleveren. Zijn kookboeken bladeren als een instagram feed, iets wat mij als fotografe ook wel weet te bekoren. Wil je jouw tafelgenoten nog eens verrassen, dan is deze een aanrader. Onze gasten gaan er deze zomer alleszins heel wat gerechten uit voorgeschoteld krijgen.
Gill is Engels en zijn kookboeken zijn ook in het Engels, maar ik vond ondertussen ook de vertaalde versies. Hier de originele Engelstalige edities.
En hierbij de Nederlandstalige versies:
Wildpluk
Wildplukken is al lang geen geitenwollensok-bezigheid meer, maar een heuse foodtrend. Wij zijn gezegend met grote stukken weide en een eigen bos, het heeft dus niet lang geduurd of dit stadsmeisje zat op haar knieën naar eetbare planten te speuren. Plukken is één ding, maar er dan ook mee koken is een ander ding. Je kan niet blijven konfituurtjes en chutneys maken. Gelukkig zijn er chefs die helpen om er echte gerechten en erg mooie bordjes van te maken. Wij zijn de afgelopen weken al een paar keer bijzonder verrast geworden door nieuwe smaken. Dus ja, ook dat willen we delen.
Ottolenghi
Een paar jaar geleden waren we nog pioniers, ondertussen is Ottolenghi al lang geen vreemde meer. Maar dat wil niet zeggen dat we geen fan meer zijn. Voor de table d’hôtes koken we bijna uitsluitend uit ‘Nopi’, de kookboek uit het gelijknamige restaurant. Maar kook je voor het eerst op z’n Otto’s of zoek je gerechten voor tijdens de week, raden we je de instapkookboeken aan waarin je zijn klassiekers kan terugvinden.
Hier vindt je een overzicht van al zijn kookboeken. Als je niet kan kiezen, dit zijn de kookboeken waaruit Rêve kookt:
